เมื่อปลายเดือนที่แล้วได้รับมอบหมายให้ไปงานทำบุญเรือน(ขึ้นบ้านใหม่)ของเพื่อนน้องชายที่อยู่ฝั่งลาว โดยไปแบบเร่งด่วน เช้าไปเย็นกลับ555 พาหนะของผู้เขียนกับแม่จึงหนีไม่พ้น นกแอร์ เพราะสะดวกใกล้บ้าน ตื่นเช้า ขับรถไปสนามบินดอนเมืองตั้งแต่ยังไม่ตี 5 ขึ้นบินลัดฟ้าชั่วโมงกว่าไปลงอุดร น้องที่โน้นส่งรถมารับ เป็นเก๋งสุดหล่อ กับคนขับสุดฮา หลังจากทำเอกสารข้ามแดนเสร็จแล้ว ก็ข้ามสะพานตรงไปยังเรือน ซึ่งอยู่ไม่ไกลสักเท่าไร ขับรถจากสะพานไปประมาณ 20 นาทีก็ถึง เห็นป้ายหน้าทางเข้าเรือนชัดเจน “ทางเข้าเรือนบุณหลอดแก้ว”ไปถึงพระให้พรแล้ว เจ้าของเรือนแต่งตัวสายมาต้อนรับ
พิธีการของทางฝั่งลาว ก็คล้ายของฝั่งบ้านเรา พระให้พรเสร็จก็พรมน้ำมนต์ให้กับญาติโยมทั้งหลายเพื่อเป็นศิริมงคล แต่ที่ดุเดือดกว่าเราเห็นจะเป็น เบยลาวที่มาตั้งกันแต่เช้า 555 กับข้าวเลี้ยงแขกมีให้กินกันเต็มที่ รอบแรก ลาบเป็น(ผู้เขียนซัดคนเดียว 1 จาน) อ่อมหมู กับข่าอ่อน อร่อยหอม รสไม่จัดเท่าไร กำลังดี ต้มกระดูกอ่อน 3อย่างนี ถูกลำเลียงมาพร้อมๆกันเลยทีเดียว
พอได้เวลาดี 10 โมงก็เริ่มพิธีสู่ขวัญ ซึ่งใครที่เคยข้ามไปเที่ยว ก็จะคุ้นเคยกันดีกับประเพณีอันดีงาม อวยชัยให้พรกันเสร็จก็ผูกข้อมือรับขวัญกันชื่นมืน สิ่งที่น่าจะดูไว้เป็นตัวอย่างอันดีคือ บรรดาสาวน้อยสาวใหญ่ ต่างนุ่งซิ้น ห่มสะไบมางานกันอย่างงดงาม นักเรียนสาวๆ ที่พบเห็นระหว่างทางก็นั่งซิ่นกันเรียบร้อยมาก 11.30 น.สมควรแก่เวลาของผู้เขียน แต่สำหรับงานแล้ว วัวหันเพิ่งจะถูกยกมาตั้ง นั่นหมายความว่า กิจกรรมกินดื่มของเขายังอีกยาวไกลนักวันนั้นจากเวียงจันทร์กันมาด้วยความอิ่มเอมใจกับงานบุญที่ได้มีโอกาศเข้าร่วม
หมายเหตุ
-เจ้าของเรือน ชื่อหลอดแก้ว หลายท่านอาจจะรู้จัก เพราะนางเป็นไกด์ฝีมือดี ฉลาดและเก่งหาตัวจับยาก
-น้ำผึ้งที่เห็น ใครไปแล้วคิดจะซื้อ บอกไว้ตรงนี้ว่าไม่แท้นะครับ
-รถฮุนได คือรถยอดนิยมของที่นั่น รุ่นใหม่ๆ มีขับก่อนบ้านเรา ราคาก็ถูกกว่า
-ที่ดินราคาไม่แพงถ้าอยู่นอกๆ แต่ในเมืองซื้อขายกันเป็น US$ ครับ คนไทยอยากซื้อ ได้ แต่ต้องแต่งงานกับคนลาวเสียก่อน
-สาวๆที่เห็น เป็นไกด์ทัวร์ มานั่งรอรับลูกทัวร์จากฝั่งไทย ซึ่งไกด์ทุกคนจะต้องแต่แบบที่เห็นเท่านั้น หากเป็นอย่างอื่นโดนจับ
