อิ่มอร่อยกันที่ “เยาวราช”

เมื่อพูดถึงเยาวราช ในเวลากลางวันหลายท่านก็คงจะนึกถึงย่านการค้าเก่าแก่ของเมืองไทย เป็นไชน่าทาวน์ เป็นแหล่งค้าทองคำที่ใหญ่ที่สุด และยัง เป็นศูนย์รวมของวัตถุดิบของอาหารต่างๆ มากมาย เป็นที่ตั้งของภัตตาคารชื่อดัง แล้วถ้าเป็นเวลากลางคืนละ เยาวราชเป็นอะไร

เยาวราชยามค่ำคืน

“กลางวันขายทอง กลางคืนขายอาหาร” ก็ไม่ผิดไปนัก เพราะหลังจากผ่านพ้นเวลาเคารพธงชาติตอนเย็นไปไม่กี่นาที ร้านรวงก็ทยอยเปิดหน้าร้านกัน ล้วนแต่ดูน่าเข้าไปลิ้มลองทั้งสิ้น แต่ก่อนอื่นเราก็ต้องเดินทางไปให้ถึงเยาวราชกันก่อน สำหรับเราแล้ว รถไฟใต้ดินสะดวกที่สุดลงที่สถานีกรุงเทพฯ(หัวลำโพง) แล้วต่อรถตุ๊กๆ ไปอีกไม่เกิน 50 บาท ถ้าไปกัน 3 คนก็หารกันสบายๆกระเป๋า ถ้าหากคิดจะเอารถไปเอง ขอบอกว่าอย่าดีกว่าครับ ยุ่งยาก หาที่จอดลำบาก  เกะกะ  แถมวันเวย์ อีกต่างหาก บอกโชเฟอร์เลยว่าจะไปเดินเที่ยวหาของกิน ที่เยาวราช เขาจะพาไปลงที่ถนนหน้าร้านสุกี้เท็กซัส ซึ่งเป็นร้านเก่าแก่ หนึ่งในหลายๆร้านของที่นี่ครับ ในซอยแคบๆนี้เอง เรายังจะได้พบกับร้านรวงเล็กๆน้อยๆ ชนิดแผงข้างถนนเต็มไปหมด ร้านใหญ่ก็มี แต่การเดินเที่ยวนั้น ควรจะต้องเตรียมตัวกันเล็กน้อยครับ อันดับแรก หาซื้อน้ำดื่มติดตัวไว้สักขวด ใน 7-11 จะสะดวกและประหยัดที่สุดครับ เพราะซื้อจากร้านที่แช่ขายจะโดนขวดละ 10 บาทเป็นอย่างน้อย  อย่าลืมกระดาษเช็ดหน้าด้วยนะ เนื่องจากเราเดินตามถนนที่ยังมีรถวิ่งกันเต็ม แถมร้านอาหารที่ขายก็จะมีครบสูตร ผัด ปิ้ง ย่าง สร้างควันได้เต็มที่ครับ

เอ้าเดินต่อ ถ้ายังไม่หิวมากนักเดินเล่นถ่ายรูปกันไปก่อน แต่ถ้าคาดหวังว่าจะย้อนกลับมากินร้านนั้นร้านนี้ขอบอกว่าไม่ต้องครับ ถ้าดูแล้วถูกใจก็แวะเลย อย่างที่เรากำลังจะแวะเข้าไป เป็นร้าน “หอย” คือเขาขายหอยแครงลวก หอยแมลงภู่ เป็นหลัก จานละ 100 บาท (มีสัก ครึ่งกิโลได้ ) น้ำจิ้มสูตรซีฟู๊ดถือว่าใช้ได้ครับ แซ่บได้ใจ ส่วนอีกถ้วยเป็นน้ำจิ้มหวาน รสชาติไม่คุ้นลิ้นสักเท่าไร ขอผ่าน  หมดไป 1 จาน คะเนดูว่าเอาแค่พอหายอยากเท่านั้น เพราะหนทางยังอีกยาวไกล จ่ายเงินเสร็จ ก็ออกเดินต่อ จะเป็นร้าน ปิ้งย่าง กุ้งสดๆ ปูม้า หอยเชลส์ สารพัด แต่อยากจะเตือนกันไว้ว่า สอบถามราคากันให้ดีซะก่อน จะได้ไม่มีปัญหากันทีหลัง

ร้านตรงหัวมุม ขายอะไร ทำไมคนนั่งกันแน่นร้าน  อ่านป้ายได้ความว่าเป็นร้านขายอาหารกึ่งตามสั่ง แต่เน้นเป็นอาหารจำพวก ปลาสดๆ  กุ้งตัวโตๆ  แต่ละโต๊ะก็จะเห็นปลานึ่ง  กุ้งอบวุ้นเส้น  ปูผัดผงกระหรี่ ฯ  ละลานตาไปหมด หากดูแล้วชอบใจก็สบตาน้องๆให้เขาช่วยหาโต๊ะนั่งให้ครับ  ใกล้ๆ กันเห็นสาวๆ ยืนรุมกันอยู่ แทรกตัวเข้าไปบ้างก็พบกับร้านขายน้ำผลไม้ พวกน้ำทับทิม เป็นรถเข็น ซึ่งไม่ต้องห่วงว่าจะหายากครับ เพราะมีอยู่ทั่วไปทั้งถนน  จอดใกล้ๆกันก็จะเป็นร้านขายผลไม้ องุ่น แอปเปิลเป็นต้น

ขนมหวานเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่เราจะสามารถหาทานได้ตลอดเส้นทาง แปะก๊วย เต้าทึง รวมมิตร อะไรประมาณนี้  แล้วถามว่าตัวผู้เขียนได้ลองอะไรเป็นเรื่องเป็นราวหรือไม่ แน่นอนครับ  งานนี้ ได้ลองต้มเลือดหมู ชามโต กับกระเพาะปลา ร้อนๆ  ราคาไม่สูงมากนัก ตามด้วยขนมหวานอีก 1 ถ้วย เท่านี้ก็อิ่มสบายท้อง ระหว่างเดินเล่นย่อยอาหาร ก็มาเจอแผงขายของอยู่แผงหนึ่ง ดูสนุกสนาน เป็นคุณยายอายุมากแล้ว แต่ลีลาท่าทางของแก ชวนให้แวะทักทายซะจริง แกขายที่นวดหลังครับ ไม่ได้แพงอะไร อันละ ไม่ถึงร้อย แต่สวยงามน่ารัก เป็นของฝากก็ไม่เลว  สงสัยแล้วไช่ไหมว่าที่นวดหลังหน้าตามันเป็นอย่างไร 555 ลองชมรูปแล้วกันครับ

ก่อนกลับบ้าน อย่าลืมซื้อเกาลัดมาทานเล่นๆ  อร่อยมาก หอมหวาน ร้อนๆ  หมดทริปเยาวราชของเราแล้ว งานนี้หมดเงินไปไม่ถึง 500 บาท แต่ได้เดินเล่นสนุกๆ ดูผู้คนใช้ชีวิตกัน   รื่นเริงไปกับรสชาดของอาหารนานาชนิด  เรียกได้ว่ามีให้ชิม มีให้เลือกมากมาย เพราะนี่คือ เยาวราช

หมายเหตุ  ถนนเยาวราช กำเนิดขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 5 เป็นแหล่งชุมชนคนจีน ย่านธุรกิจการค้า การเงิน การธนาคาร ร้านค้าทอง จนได้สมญานามว่าเป็นถนนสายทองคำ เป็นแหล่ง รวมร้านทองคำรูปพรรณเก่าแก่คุณภาพดี   และในยามค่ำคืนยังเป็นที่รวบรวมสุดยอดร้านอาหารอร่อยหลากหลายร้าน เปิดบริการตั้งแต่เวลาประมาณ 17.00-23.00 น. และยังเป็นที่ตั้งซุ้มประตูเฉลิมพระเกียรติที่ชาวไทยเชื้อสายจีนในเขตสัมพันธวงศ์สร้างขึ้นเพื่อเทิดพระเกียรติในวโรกาสที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีพระชนมายุครบ 6 รอบ

การเดินทาง – ตลาดกลางคืน เยาวราช ถนนเยาวราช แขวงเยาวราช เขตสัมพันธวงศ์ กรุงเทพฯ โดยรถประจำทาง – รถประจำทางสาย 1, 4, 7, 21, 40, 73, 159, 204, 529